Wat een dag!

Voor deze dag heb ik feitelijk een dag nodig om alle belevenissen en indrukken op te schrijven. Wij vertrekken vandaag naar het Park Torres Del Pain in Chili, de eerste 100 km is verhard met slalom asfalt, gewoon dus asfalt met kuilen hoe we ook ons best doen ze mis te rijden soms storten we toch in een kuil en trek ik snel mijn benen op omdat ik bang ben dat de schokbreker door de bodem komt. Af en toe hebben we het gevoel in een 4x4 te rijden maar dat is helaas niet zo. Omdat we geen 160 km willen omrijden nemen wij een binnenweg van gravel, ideaal voor mensen met last van nierstenen want we stuiteren 69 km lang over deze weg en hebben medelijden met de eenzame fietsers die we in een stofwolk achterlaten. We zien een Chinees in de spiegel van de auto zijn contactlenzen weer op zijn plaats brengen die door het trillen afgezakt zijn. We zien stenen in bijzondere kleuren en in de verte zien we een groot aantal pelikanen, helaas te ver om een mooie foto te maken. Eindelijk komen we, voor de 4e keer, bij de douane aan, melden bij loket 2 dat ging snel maar worden dan doorverwezen naar loket 3 met 24 wachtende voor ons. Maar na een half uur staan we weer buiten. Ons paspoort puilt uit van de stempels. Na 5 km niemandsland komen we bij de Chileense douane aan, de eerste 2 loketten gaan snel de derde moeten we een papier invullen met plaatjes wat we niet mee de grens over mogen nemen. Foute-boel dus, er komen zelfs twee mensen van de douane mee om in onze bus te winkelen, de een neemt de eieren, de appels en de bananen, de ander de aardappelen de uien en de tomaten, volgens ons stonden ze samen te overleggen wie de worstjes mee zou nemen maar het brood hoefden ze niet, dat mochten we houden. Wij laten ons niet kennen en mompelen zoiets van.... klootzakken.. en rijden met opgeheven hoofd Chili in op zoek naar een 'super marcado' om opnieuw inkopen te doen. Wel nog even koffie en thee gedaan in een 'cafetaria' waar we normaal nooit naar binnen zouden gaan maar hier dus wel, het was een enorme gezellige ruimte om souvenirs te winkelen en koffie te drinken met iets daarbij.

Eindelijk rijden we National Parc Torres del Paine in, er is nauwelijks een spectaculairder landschap denkbaar. Heb je een 'bucketlist' , zet dan dit park bovenaan. Want alle Patagonische landschappen komen hier voor. Het grillige berglandschap wordt doorsneden door rivieren, fjorden en heel veel meren, die worden gevoed door het smeltwater van het Zuidelijke ijsveld. Een leuke bijkomstigheid is dat in het voorjaar van 2007 het Lago Tempano plotseling verdwenen was. Vermoedelijk is de bodem gescheurd en het meer leeggelopen is in ondergrondse kanalen. Wat we verder allemaal gezien hebben is hier niet te beschrijven. Zo, zo, zo mooi!!! Achter elke bocht weer een nieuw panorama. Ook zien we veel Alpaca's en schapen, zij leven gezellig met elkaar. We voelen ons bevoorrecht om al dit moois te aanschouwen. We slapen deze nacht in ons busje op een camping in het National Parc aan het blauwe Lago Pehoe. 

We hopen lekker te slapen en dat de wind ons niet wakker houdt want het waait enorm hard. 

Gracia por leer, hasta manana!