Eindelijk weer WiFi dus er volgen een paar reisverhalen achter elkaar

Weer vroeg op in het Rhino Park. We willen voor vertrek nog even kijken bij de waterhole of er nog iets te zien is op de vroege ochtend. Waren het gisteren allemaal zebra's, nu waren het de impala's, met honderden tegelijk waren ze aanwezig. Het zijn zulke leuke dieren en vooral omdat ze bijna allemaal jong hebben, zoiets als Bambie, je hart smelt ervan. José heeft ook nog een 'gevecht' kunnen filmen van twee enorme herten, leuk om dit later weer terug te zien. Nu snel op weg want voor de volgende camping moeten we nog 7 uur rijden. Door de enorme regenval ter plaatse moeten we afzien van de beoogde camping, onbegaanbaar door modder, stenen, aardverschuivingen en omgevallen stroompalen. Dus 100 km omrijden en hier en daar de weg vragen, het asfalt was opgehouden dus rijden we over zand en gravel. Bij een veterinaire post vragen we de weg en of er nog een camping of lodge op ons pad komt. Een heel aardige mevrouw die het gesprekje hoorde ging rond bellen voor ons. En jawel!! Na ongeveer 10 km verderop stond een safari jeep met een vrouw en een man ons op te wachten, we konden achter hen aanrijden voor een veilige overnachting.  Jullie geloven het niet maar het is echt waar, we kwamen in het 'hof van Eden' terecht. Giraffen, olifanten, enorme Baobab bomen, zo dik dat ik met de Toyota erachter kon verschuilen. De rit naar de lodge was een magnifieke rit met alles erop en eraan. We zaten beide in de auto kreten te slaken van elke verrassing, dit hadden we nog nooit gezien. Bij aankomst bij de lodge, Tuli Safari Lodge, stonden we een kwartier met onze mond open. Waar hadden we dit aan te danken, zo ontzettend mooi! (en duur) we mochten gewoon in de voortuin onze daktent opzetten. Soms is het moeilijk om te bedanken, woorden schieten te kort, zo dankbaar dat we waren!!!   Een olifant stond op 20mtr lekker gras te eten. Morgen verder met dit verhaal! ☺️