Soms zit het mee en soms zit het tegen.....

Ontbijtje, even langs de supermarkt Jumbo en dan weer op pad met onze Mitsubishi wat een bak zeg, 3 rijen stoelen dus een 7 persoons jeep, een automaat en zelf flippers aan het stuur ik voel me helemaal Max Verstappen. Op de grote weg aangekomen dus het gaspedaal naar beneden, bij 70 begint hij te dansen bij 80 te rammelen en bij 100 worden we helemaal door elkaar gerameld. Gas terug we denken dat het aan de weg ligt, maar het rammelen en schudden is zo erg dat mijn onderbroek is afgezakt tot mijn knieën. Dit voelt niet goed, zelfs gevaarlijk, deze auto danst over de weg. José belt met de verhuurder dat we terug komen en wat anders willen. We waren al 60km op weg, echt vervelend. Op de luchthaven, bij de verhuurder, horen ze onze klacht aan, José had een berichtje in Google Translate gezet, ze hoefde alleen maar te luisteren. Ze hebben maar 1 auto om te ruilen, een Toyota Hillux pick-up met dubbele cabine  4x4 knalrood met een gele streep, lichtgevend, over heel de zijkant van de  auto, die opgekocht is van de kopermijnen, zegt ze, als we vragen naar de grote attenne die er op zit. Er rijden wel duizend van zulke werk pick ups rond, dus iedere keer als we er een tegen komen knipper ik met de lichten en steek mijn hand op. Het zijn tenslotte mijn collega's 😂  Rond 14.00 uur rijden we San Pedro de Atacama binnen. Het voelt als thuiskomen, 6 jaar geleden waren we ook hier. We komen bij ons nieuw onderkomen aan, een liefelijke ronde tent, maar heel groot en ruim met alles erop en eraan. We droppen onze koffers en rijden op ons gemak naar de maan vallei. Dit is een uitgestrekt en verlaten landschap met vulkanisch gesteente met grillige vormen die doen denken aan een maan landschap. De vallei is op zijn mooist bij zonsondergang. Dan verandert het landschap van goudkleurig naar zacht roze. Ook hier hebben we onze herinneringen aan. We eten nog wat tapas en drinken nog iets in het dorp en rijden daarna nog een berg op met onze 4x4 om hier ook van de zonsondergang te genieten. 

Never stop exploring... que le vaya bien!