Terug naar Maun..

23 februari 2019 - Maun, Botswana

Goed geslapen in de stille wildernis. Geen mens, geen dier wat ons wakker heeft gemaakt. Wél jammer dat er geen olifant ons tentje passeert. Rustig vertrekken we bij Thirt Bridge en rijden zeer op ons gemak terug. Het is prachtig te zien dat zoveel verschillende dieren het goed met elkaar kunnen vinden. Vogels op ruggen van giraffen en zebra's, ze liften mee! Apen en impala's dagen elkaar uit en rennen achter elkaar aan. Liefkozende zebra's en de lange nekken van de giraffes verstrengeld in elkaar. Groepen olifanten die goed op hun jongen letten en hen vóór laten gaan bij een waterhole om te drinken. Bij het oversteken van de weg hebben olifante altijd voorrang, zien we een lange rij van wel 12 tot 16 olifanten achter elkaar waarbij de kleinste olifantjes altijd tussen 2 grote olifanten lopen. We genieten van deze taferelen! 

Grappig is, bij onze zoektocht naar een leeuw en een luipaard, dat we vaak in de verte een omgevallen boom aanzien voor een leeuw en een bruine rug van een impala aanzien voor een luipaard. Ook een hoge boom zien we soms aan voor een giraffe of een olifant...gekker moet het niet worden, we lachen maar om ons zelf. Of wordt het tijd dat we naar huis toe moeten? 

Hoe anders is het in de stad.... 

We keren rond 14 uur terug in Maun en doen nog wat boodschapjes bij onze favoriete supermarkt, de Spar, altijd zeer net personeel, schone en overzichtelijke winkel. Op het parkeer gedeelte is het altijd een drukte, veel groepjes pratende mensen, enkele hang jongeren, hier en daar wat Security en natuurlijk winkelend publiek. Terug met de boodschappen bij de auto merken we dat er wel heel veel van onze spullen door heel de auto liggen, kleding, schoenen en nog veel meer.... Eerst denken we nog dat het komt door de onstuimige  rit die we achter de rug hebben maar al gauw bemerken we dat er in de auto gerommeld is.... en niet zo'n beetje ook. Ik open het dashboard kastje en zie dat de telefoon van Wim weg is, mijn telefoon ligt er notabene naast, beide lagen op de tablet, en de Garmin navigatie ligt op de grond. Het hoesje van Wim zijn telefoon vinden we later terug, ergens achterin de auto. Ook is ons reserve bedrag aan euro's en Namibische dollers weg van ons geheime plekje. We zijn in shock..... Gauw kijken we of er nog meer weg is.... maar gelukkig verder niets, de schade had véél groter kunnen zijn. Op 5 mtr van onze auto zit een security dame met haar telefoontje te spelen... we voelen dat het geen zin heeft om haar te benaderen. Als geslagen honden druipen we af naar onze campsite en overleggen of we aangifte gaan doen. We zien ervan af. We hebben nu al zoveel corrupte zaken meegemaakt in deze weken dat we geen zin hebben om uren op het politiebureau door te brengen. We doen ons verhaal nog wel in het hotel, zij noteren e.e.a., we kamperen achter het hotel en kunnen hun WiFi gebruiken. Dus we hebben meteen de telefoon laten blokkeren en wachtwoorden gewijzigd. Zo was de avond om voordat we het wisten. Onrustig geslapen, ook omdat er een bruiloft feest in de tuin van het hotel was van 75 mensen. 

Vandaag op naar Npegi Camp, om heerlijk tot rust te komen! 

Van reisblog naar fotoboek
Laat een prachtig fotoboek afdrukken van je verhalen & foto's. Al vanaf € 21,95.
reisdrukker.nl

Foto’s

2 Reacties

  1. Plonie pakvis:
    24 februari 2019
    Hallo Wim en Jose
    Jammer dat dit nu gebeurt is op een van jullie laatste dagen.Maar als je het door
    elkaar heen slaat hebben jullie volgens mij een heerlijke vakantie gehad waar je met plezier op terug kan kijken.Ik heb in ieder geval genoten van jullie reisverslag.

    Groetjes Plonie
  2. Marianne:
    24 februari 2019
    Jeetje wat een nare ervaring😖