Etosha
28 februari 2019 - Windhoek, Namibië
Vroeg wakker half zes van de kolere herrie, de meeste mensen zijn al aan het opbreken en inpakken je mag hier nl om kwart voor zes de poort al uit om in alle vroegte dieren te gaan spotten bij de waterplassen, daar heb ik even geen zin in dus ik draai me om. Het lukt niet meer de slaap te vatten, zit om half zeven al aan de koffie en naar iedereen te zwaaien die langs komt het lijkt wel een soort Koningsdag. Wat die mensen zoal niet meeslepen !! Foto toestellen met lens zo groot als kachelpijp, statieven waar de NOS jaloers op zou zijn, tassen met lenzen, speciale kleding dat je niet opvalt op de kale vlakte haha, ik heb ooit een cheetah safari gedaan in een jeep daar was een man met camera en lens bij, die was zo groot dat als hij zich omdraaide er drie man mee tegen de vlakte sloeg, De cheetah's kwamen tot op een meter afstand van de jeep, dan heb je dus niets aan zo'n lens en heeft zijn vrouw met haar telefoontje de foto's maar gemaakt, ze hoefde niet eens in te zoemen 😂. Wij gaan om half acht op pad als de groote meute weg is en moeten gelijk op de rem omdat een Blackbacked jackal dorst heeft en staat te drinken uit een plas, ziet gelijk dat ik een aardige gepensioneerde man ben en laat zich gewillig fotograveren. Even later is het weer prijs de White rhinoceros komt uit de bosjes recht op ons af...... om wat gras te grazen langs de kant van de weg, we schieten vanaf 10 mtr afstand onze plaatjes. Daarna zien we jawel eindelijk twee leeuwen onder een boom liggen, maar de afstand is te groot om er mooie foto's van te maken. Wij hebben er nu drie gezien in 32 dagen, het is niet vanzelfsprekend dat je de leeuwen te zien krijgt, wij waren toevallig een paar keer op het goede tijdstip op een lokatie want wilde dieren vertonen zich niet op commando. Rond het middag uur hebben wij de helft van het park verkend (het park is groter dan de helft van Nederland) en besluiten richting Windhoek te rijden wat nog 565 km is dus dat is nog even met de vlam in de pijp ertegen aan.
Wim & José.
Jullie zijn al weer op terug weg zo te zien Wat een belevenis om drie landen te bezoeken. Maar aan alles
komt eenmaal een einde groeten van A en A