Een dag met een fantastisch einde.

Het Ngepi Camp ligt aan de rivier de Kavango, aan het begin van de Caprivi strook en in het Buffalo Hunting Area park, we zijn hier nu voor de derde keer, en dat is niet voor niets, want we zitten hier midden in de ongerepte natuur en staan aan de rivier. We gaan en moeten dus niet van de camping af om wild te zien of iets te ondernemen. Je kunt met een gids mee in een kano de rivier op of een game drive maken.  Wij hebben met Gilbert, een plaatselijke gids, de zonsondergang tour gedaan, dat is met een soort katamaran achtig motorbootje de rivier op om wild te spotten en van de zonsondergang te genieten. En genoten hebben we, misschien wel het meest van deze reis, het begon met een hele familie Hippo's (afk. voor Hippopotamus) deze plompe tonnen wegende giganten zijn in Afrika verantwoordelijk voor de dood van meer mensen dan enig ander dier. Ze grazen pas als de zon is ondergegaan, dan komen ze pas uit de rivieren omdat de zon overdag hun gevoelige huid verbrand. Wie tussen hippo en water terecht komt word zonder pardon vertrapt. Wij zien ze in het water en onze gids blijft op netjes op 20 meter afstand wat we gevraagd hebben, ook wij willen nog langer mee!!!! Dus verder op de krokodillen jacht, helaas maar een kleintje gezien van 2 meter, ik wilde met het mes tussen de tanden nog het water in om er een mooi souvenir aan over te houden, maar werd jammer genoeg tegen gehouden door de gids,  de foto van Wim in zwembroek met mes tussen de tanden wordt niet gepubliceerd. Langs de bosrand zie ik een groep olifanten naar het water lopen wat onze gids opmerkelijk vindt, volgens hem zie je ze niet veel aan deze kant van de rivier, maar te ver weg voor mooie beelden. En dan komt er een berichtje binnen bij onze gids dat er een stuk verderop een groep olifanten in het water zit. Op volle snelheid en met de stroom mee snellen we naar de opgegeven locatie, mijn mes maakt plaats voor twee camera 's en een statief. Het feest kan beginnen, het zijn drie groepen of families die een duik komen nemen in de rivier en ik heb er wel 62 geteld. We liggen met de boot op zo'n 30 meter afstand in het riet van dit schouwspel te genieten want zij trekken zich helemaal niets van onze aanwezigheid aan. Vooral het spel in het water van de jonge olifantjes is geweldig, net kleine baldadige kinderen zijn het, elkaar onderduwen, elkaar nat spuiten en dit alles onder toezicht van de oudere olifanten die rustig staan te wachten tot ze uitgedold zijn. Ondertussen schiet Wim plaatjes en José legt dit schouwspel vast met haar video-camera net zolang tot de Grooootste olifant trompettert als vertreksein, de groten wandelen al naar het bos toe en de kleintjes spetteren nog wat in het water. Totdat er zonder omkijken door een grote nog een keer werd getrompetterd, prachtig om te zien hoor want de kleintjes komen allen tegelijk uit het water en gaan op een olifanten drafje achter de ouders of groep aan. Wat een discipline en orde in zo'n groep, we waren er allebei stil van. We hebben alles gefilmd voor jullie, want zelfs onze gids had nog nooit zo'n grote groep olifanten gezien bij deze rivier en heeft ons dan ook gevraagd of hij in aanmerking komt voor het toezenden van het filmpje van dit gebeuren. Dat gaan we zeker doen voor deze man die op zijn examen voor gids 200 diersoorten uit het hoofd moet kennen. Dit was het toetje van de dag... een heerlijk toetje.

Tot een volgende keer,

Wim & José